De zomerkamp locatie van dit jaar is anders als andere jaren.
In plaats van Friesland staat Engeland op de planning, Aangezien deze reis wat meer voorbereiding nodig had als naar het ons bekende Friesland heeft de planning langer geduurd en was meer open als voorgaande jaren.
Plannen voor een zeereis is plannen maken en backup plannen, en daarna backup plannen voor de backup plannen.
Zo stond Ipswich als onze richthaven op de planning, mocht de wind tegenzitten hadden we Lowestoft als de backup haven, en Ramsgate als backup-backup haven.
Mocht het weer helemaal tegenzitten en er teveel wind zou staan zouden we niet naar Engeland gaan maar in Nederland blijven.
Donderdag avond begon ons kamp en na een week lang de wind/weerberichten controleren hadden we besloten dat het veilig zou zijn om de oversteek naar Ipswich te gaan. Snel nog even de naamstickers op de boot plakken en we zijn klaar voor vertrek.
Vrijdagochtend met de vloed mee de zee op, door de drukke Rotterdamse haven. Hier werdt ons door de port control verteld dat we niet moesten schrikken van de ferry en gewoon koers en snelheid moesten houden.
We waren blij dat ons verteld was dat we niet moesten schrikken want de ferry kwam vlak langs ons op de haven in die we net voorbij waren gevaren.
Nadat we door de verkeerscentrale Hoek van Holland verteld waren dat we om de pilotboot heen moesten varen, kon onze geplande route al gelijk de prullenbak in. De eerste waypoints gingen we al niet meer redden en er moest dus een nieuwe route gepland worden.
Daarna werden we door de Pilot boot opgeroepen over de marifoon met de vraag wat we precies aan het doen waren in het pilot gebied. Alweer werdt ons verteld dat we koers moesten aanhouden zodat we niet in de weg zouden varen van de grote vrachtschepen. Na een tijdje doorgevaren te hebben en we bijna onze 2e routeplanning in de prullenbak konden gooien, zelf maar de pilot opgeroepen en gevraagd of we konden opsteken naar het noorden zodat we beter uit zouden komen om naar ipswich te varen. Dit was gelukkig geen probleem.
Vanaf dit punt ging de routeplanning zonder problemen. Zeilen konden omhoog en lekker een stuk gaan zeilen.
Er stond niet heel veel wind, maar het was net genoeg om te zeilen, Dit veranderde echter na een prachtige zonsondergang. De wind viel bijna helemaal weg en de motor moest aan om toch nog redelijk op tijd aan te komen in Engeland.
De nacht was erg mooi, er was een hoop zeevonk in het water (een lichtgevende alg) waar we helaas geen foto’s van konden maken, heel veel sterren en vooral veel rust.
De zonsopgang was ook weer erg mooi en langzaam aan werdt iedereen weer wakker.
De wind trok na de zonsopgang weer een beetje aan en het spinnaker kon omhoog. Nu schoten we lekker op.
En toen na 32 uur varen kwam de Britse kust in zicht.
Nog een klein stukje de rivier op richting Ipswich, en daar in een pub heerlijk uit eten.
Hierna weer terug naar de boot, en heerlijk gaan slapen.
